Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Τα τρία Δέλτα. Δημοκρατία - Δικαιοσύνη - Δημιουργία.

Όπως τα πέντε “π”, η 3Ε και τα πέντε αδέλφια. Αν τόσο πολύ αναρωτιούνται κάποιοι, τι ακριβώς ζητάνε κάθε μέρα 10.000 “αγανακτισμένοι” άνθρωποι στο Σύνταγμα, ας σκεφτούν τι είναι αυτό που λείπει πλέον από αυτή την χώρα. Αν το μόνο που έχουν να πουν σε αυτό το ετερόκλητο πλήθος “τι είναι αυτό που ζητάτε”, λες και αυτοί ανήκουν σε άλλη κοινωνική τάξη, ας κοιτάξουν τι έχουμε πια ανάγκη σαν κοινωνία.


Δε μας λείπει η ψήφος στις εκλογές κάθε τέσσερα (λέμε τώρα) χρόνια. Μας λείπει η πραγματική δημοκρατία, στην οποία κανένας τραπεζίτης δε θα έχει περισσότερα δικαιώματα από εμάς και καμιά περισσότερη ανάγκη για σωτηρία με έμβασμα δισεκατομμυρίων ευρώ. Μας λείπει η πραγματική δημοκρατία, όπου ο λαός αποφασίζει και οι πολιτικοί εκτελούν και όχι το αντίθετο.


Δε μας λείπει το πόσους μήνες φυλακή θα φάει ο Τσοχατζόπουλος. Μας λείπει η απονομή δικαιοσύνης σε κάθε μικρολεπτομέρεια της ζωής μας, από την κλήση της αστυνομίας που θα σβηστεί σε άλλον και σε μας όχι, μέχρι τους εγκληματίες και τους πολιτικούς που αφήνονται ελεύθεροι τη στιγμή που οφειλέτες του δημοσίου ή ταλαίπωροι φτωχομπινέδες σαπίζουν πίσω από τα κάγκελα.


Τέλος, δε μας λείπει η ανάπτυξη με δανεικά λεφτά, τα stage και οι συμβάσεις εργασίας. Μας λείπει η ώθηση για να ανοίξουμε τα φτερά μας και να δημιουργήσουμε κάτι περισσότερο από ένα αυτοκίνητο που λειτουργεί με σαπουνόνερο. Μας λείπουν οι ιδέες, οι λύσεις και οι προτάσεις που έχουμε μέσα μας, αλλά για κάποιο λόγο (που λέγεται θέση στο δημόσιο) δε βγαίνουν προς τα έξω.


Τώρα ξέρετε. Ξέρετε τι ζητάμε και ξέρετε τι λείπει από αυτή την κοινωνία, το οποίο “δε σας αποσαφηνίζει κανείς”. Στην κοινωνία που βασικές της λειτουργίες έχουν σταματήσει, τα αιτήματα ενός μη κομματοποιημένου-πολιτικοποιημένου πλήθους, δε θα μπορούσαν παρά να αφορούν ΒΑΣΙΚΕΣ ανάγκες μιας κοινωνίας, που στη δική μας περίπτωση ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Τώρα που ξέρετε, σας περιμένουμε. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν.


Σάββατο 14 Μαΐου 2011

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πότε θα ξυπνήσουμε επιτέλους;

Πότε θα ξυπνήσουμε επιτέλους, για να αντιδράσουμε;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

ΔΕ θα ξυπνήσουμε. Ξύπνιοι είμαστε. Και όλα αυτά που βλέπουμε, ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ στην πραγματικότητα. Απλά μας αρέσουν. Και όποιος πει το αντίθετο, ας πέσει για ύπνο, μπας και ξυπνήσει κάποια μέρα.


Κάθε φορά που γίνεται μια μαλακία σ' αυτή τη χώρα (καλά, στον κόσμο ολόκληρο, αλλά ας το περιορίσουμε προς το παρών) δίνω διορία το πολύ μια βδομάδα, μέχρι να μας συνεπάρει για άλλη μια φορά το πάθος των οπαδών του Σκατοπουλιακού στον αγώνα με τον Κλαπαρχιδιακό, το αποτέλεσμα της Euroβύζιον ή το μωράκι της τηλεπερσόνας κυρίας Γιατανάθεμα, που είδε το φως της μέρας σε ένα φωτισμένο από μοντέρνα φώτα νέον, υπερλουξ δωμάτιο του μαιευτηρίου “Ηρώδης” στην Κηφισιά.


Έλεος. Μη γκρινιάζετε. Απολαύστε το. Απολαύστε τον ματατζή να παίρνει φωτιά από την μολότοφ ενός ειρηνικού διαδηλωτή. Απολαύστε την χάρη με την οποία κλωτσάει το κεφάλι ενός άλλου διαδηλωτή, ένας άλλος ματατζής, ωσάν να ήταν σέντερ φορ στην Ατλέτικ Μπιλμπάο. Απολαύστε την αρμονία της ανθρώπινης ανατομίας στα έντερα ενός μετανάστη από το Μπαγκλαντές ή το δράμα μιας οικογένειας, της οποίας ένα μέλος ξεκοιλιάστηκε για μια βιντεοκάμερα από άλλους αλλοδαπούς. Απολαύστε τα επεισόδια για τους πανηγυρισμούς της κατάκτησης του Κυπέλλου Γελάδος από τον Σκατοπουλιακό, κράξτε τους κάφρους που μπήκαν στο γήπεδο και μετά σπάστε την πόλη γιατί ο Κλαπαρχιδιακός έπεσε κατηγορία στο πουλόσφαιρο. Κάντε το και μετά διαμαρτυρηθείτε για το που είναι το κράτος και για το πότε θα ξυπνήσουμε.


Βγάλτε κάθε σταγόνα κόμπλεξ που έχετε σε οποιονδήποτε έχει διαφορετική άποψη / χρώμα / ομάδα / επάγγελμα από εσάς. Κάντε το, πιστέψτε ότι κοιμάστε. Γιατί απλά, δε μπορείτε να σπάσετε τον καθρέφτη στον οποίο κοιτάζεστε ΞΥΠΝΙΟΙ.