Έχουμε πλάκα..

Λοιπόν έχουμε πλάκα. Από τη μια θεωρούμε ότι βρήκαμε τη Γη της Ευαγγελίας (όχι της Ευαγγελίας; Ποιας; Α, της Επαγγελίας, οκ. Ποια είναι αυτή η Επαγγελία;) στα blog για να πούμε τον πόνο και την καταγγελία μας και από την άλλη μας πειράζει που κάποιοι άλλοι συμπολίτες μας, κατήγγειλαν άλλους συμπολίτες μας στην Ευφορία (όχι Ευφορία; Πως; Α, Εφορία, σόρρυ) για φοροδιαφυγή. Για να το πούμε χρησιμοποιώντας επιστημονικούς όρους, από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα (Ψαρών'σ;).

Θεωρούμε υποχρέωση του Κράτους να βγει όξω και να μαζέψει λεφτά για να πληρώσει μισθούς, συντάξεις και τόκους από τα δάνεια και αναφαίρετο δικαίωμα μας να του κρυφτούμε για να μη του τα δώσουμε. Θεωρούμε υποχρέωση του Κράτους να διώκει τους φοροφυγάδες και από την άλλη, δικαίωμα μας να γνωρίζουμε ποιοι είναι και να μη τους καταγγέλουμε, στο όνομα μιας αφηρημένης, όσο και αόριστης ιδεολογικής εμμονής κάποιων με τον ορισμό της λέξης “ρουφιανιά”.

Για να το πάμε απλά και να καταλαβαινόμαστε, γιατί δεν έχετε όλοι τη δική μου εφυΐα (αν και μπορεί να έχετε καλύτερη ορθογραφία και σύνταξη, πάω πάσο, δεν έβαλα ακόμα τον διορθωτή στο Word). Αn sto diplan.., ώπα, αν στο διπλανό διαμέρισμα μπει ένας διαρρήκτης και τον αντιληφθούμε, θα καλέσουμε την αστυνομία ή όχι; Κατά πάσα πιθανότητα, ναι. Αν τώρα ο εν λόγω διαρρήκτης, με έναν παράξενο και μυστήριο τρόπο ήταν γνωστός μας το πρωί, σαν Μπάμπης ο υδραυλικός ο οποίος ΔΕΝ κόβει αποδείξεις για να ξεβουλώσει τον απόπατο, θα τον καταγγέλαμε ή όχι; Όχι. Προσέξτε τώρα τι γίνεται. Και στις δυο περιπτώσεις, ο Μπάμπης κλέβει. Και στις δύο περιπτώσεις, ο Μπάμπης κερδίζει. Και στις δύο περιπτώσεις, αποδέκτης της καταγγελίας είναι το Κράτος. Ενώ όμως στην πρώτη περίπτωση, (στην οποία υποτίθεται δε χάνει τίποτα αυτός που θα πάρει τηλέφωνο στο 100), θεωρείται ότι έχει κάνει το σωστό, αντίθετα στη δεύτερη, που θα έχει χάσει και αυτός και οι συμπολίτες του (έστω ένα πλακάκι στο πεζοδρόμιο του κεντρικού δρόμου στο Σιδηρόκαστρο Σερρών) θα θεωρηθεί ρουφιάνος και καταδότης και δοσίλογος και δε ξέρω ΄γω τι άλλο. Δε μοιάζει ολίγον τι άτοπο;

Ας το πάμε και λίγο διαφορετικά. Αν ο διαρρήκτης ΔΕΝ ήταν ο Μπάμπης, μα ένας άλλος, αλλά εμείς τα είχαμε με τον Μπάμπη επειδή έχει Μερτσεντέ κι εμείς το μεσοαστικό Toyota Corolla, θα ήμασταν ρουφιάνοι αν τον δίναμε σαν διαρρήκτη στην αστυνομία; Θα ήμασταν. Πως γίνεται όμως να είσαι ρουφιάνος ΚΑΙ όταν κάνεις κάτι καλό (να βάζεις πλακάκια στο Σιδηρόκαστρο) ΚΑΙ όταν κάνεις το αντίθετο (να τον δίνεις ψεύτικα λόγω της Μερτσεντέ); Εκτός αν ποινικοποιήσουμε γενικώς την καταγγελία σαν όρο και μέσο, οπότε οκ, θα θεωρούμαστε ρουφιάνοι σε οποιαδήποτε περίπτωση.

Λοιπόν, κάντε ένα διάλειμμα να πιείτε έναν χυμό γιατί τα εγκεφαλικά σας κύτταρα θα εκραγούν από την υπερπροσπάθεια και επανέλθετε.
.
.
.
.
.
Οκ; Συνεχίζουμε και τελειώνουμε οσονούπω. Όσο θεωρούμε τους εαυτούς μας ανεξάρτητους από κάθε κοινωνική πρακτική, τόσο το Κράτος θα αποξενώνεται και θα μας πηδ-ΜΠΙΠ-άει (χεχε, ξέφυγα), αλύπητα. Όσο γοητευόμαστε από τις κουλτουριάρικες κορώνες και τα εμφυλιακά σύνδρομα περί ρουφιανιάς και χαφιεδισμού, τόσο θα βρίσκονται πρόθυμοι συμπολίτες μας να μας κλέψουν και τον Φ.Π.Α., και τον Ι.Κ.Α., και τα ένσημα και το βρακί μας άμα λάχει ναούμ. Γιατί ΕΚΕΙ βασίζονται. Στα σύνδρομα κακώς εννοούμενης “αλληλεγύης” μεταξύ πολιτών, που στρέφονται εναντίον του Κράτους, δηλαδή του ίδιου τους του εαυτού. Μερσί μπιέν και φτιάξτε και κανένα δρόμο, έχει γίνει ο κ*λος μου ταψί από το ντάκα ντούκα με τη μηχανή στις τρύπες, έλεος.

Κυβερνώ μια χώρα διεφθαρμένη

“Κυβερνώ μια χώρα διεφθαρμένη”. Σώπα. Τι μας λες. Λες και δε το ξέραμε. Αυτό που προκαλεί τον γέλωτα όμως είναι η αντίδραση της αντιπολίτευσης. “Δε το είπε σε μας, αλλά σε αυτόν”. “Ποιον αυτόν;” “Τον άλλο, όχι αυτόν”, “Όχι, τον άλλον έλεγε, όχι αυτόν 1-0”. Ρε πλάκα κάνετε; Ρε άι στα τσακίδια ολτουγκέδα. Λες και δε ξέρουμε ότι μέχρι και για να κλάσεις σ' αυτόν τον τόπο πρέπει να δωροδοκήσεις κάποιον.

Τι είπε δηλαδή ο άνθρωπος και κοντεύουν να τον φάνε; Το ΠΑΣΙΦΑΝΕΣ! Το ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟ! Το “ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΌ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΛΑΝΟΥΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΠΛΩΜΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ”! Ότι αυτή η χώρα βρομάει με το που περάσεις τα σύνορα της! Ξεκινάς από τον τελωνειακό, πλερώνεις για να περάσεις λαθραία, συνεχίζεις με την Τροχαία και τον γνωστό σου που θα σου σβήσει την κλήση, πας να χτίσεις ένα σπίτι πλερώνεις την πολεοδομία, ανοίγεις μια επιχείρηση πλερώνεις τον εφοριακό, πουλάς την ψήφο σου στον νομάρχη να σου βάλει το παιδί σου που είναι στόκος σε κανένα γραφείο να κάνει τον σερίφη και όλα καλά. Τι διάλο λάθος είπε ο άνθρωπας που κοντεύουν να του πάρουν το κεφάλι; Ψέματα είπε; Ρε υποκριτές. Ρε καθίκια. Ρε λερωμένες τουαλέτες. Ρε κακάδια στη μύτη άπλυτου, βρομιάρη ταξιτζή. Ρε γ*μωτοστανιόμου. ΣΚΑΣΤΕ επιτέλους, ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΟ και ΚΑΝΤΕ την δουλειά σας! Βγάλτε μας από τον βούρκο που μας ρίξατε και αποσυρθείτε μετά στις βιλάρες σας, να μη σας ξαναδεί το φως του ήλιου. ΚΑΝΤΕ ΜΑΣ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙΤΕ. Εδώ ο κόσμος χάνεται και το απαυτό ξυρίζεται. ΡΕ! Ποιος χ*στηκε για το ποιος το είπε! ΤΟ ΕΙΠΕ! ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΕΛΕΟΣ! Κάντε μια φορά αυτό για το οποίο σας ψηφίσαμε! Τι διάλο έχετε στο κεφάλι σας και δε καταλαβαίνετε ότι έχετε περάσει τα όρια της γελοιότητας και απλά πλέον γελάμε μαζί σας; ΕΛΕΟΣ! ΕΛΕΟΣ!

Εμπρός βήμα ταχύ

Ναι. Όπως καταλάβατε, έχει καιρό να κράξω κάποια καταγγελία. Κουράστηκα. Βαρέθηκα. Μου 'ρθε περίοδος από τους τόνους ανοησίας και ηλιθιότητας που ξέρναγαν οι συμπολίτες μου, σε συμπαθή κατά τ' άλλα blog.

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ζούμε τη δικτατορία των μετρίων. Αυτός ο μέσος όρος IQ που έχει μάθει να χρησιμοποιεί το ίντερνετ για να βλέπει συνταγές, να μπαίνει στο facebook και να φτιάχνει εμετικά γκρουπ του στυλ “ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ. ΜΕΤΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ ΤΩΡΑ!”. Έμαθαν και τα μπλογκ – δυστυχία μας. Η αρλούμπα του καθένα έγινε η φωνή του Πολίτη, που επειδή δεν είχε βύσμα να εξυπηρετηθεί, έβγαινε και έκραζε όποιον γούσταρε, γνωρίζοντας πως αν το διέθετε, θα είχε γράψει στο αναπαραγωγικό του σύστημα όλους τους υπόλοιπους και θα είχε κάνει τη δουλειά του. Ένα σύμπαν ανόητων που πιστεύουν πως η Ελλάδα σταματάει στους Αρχαίους, πως όλοι οι λαοί -και ειδικά οι Εβραίοι- αγωνίζονται για να μας υποτάξουν, πως πάντα φταίνε όλοι οι υπόλοιποι, εκτός από αυτούς τους ίδιους. Πως έχουν ΜΟΝΟ δικαιώματα και ΟΧΙ υποχρεώσεις.

Είναι άσκοπο. Κάθε φορά αποφασίζω πως είναι ώρα να κάνουμε κάτι ώστε να αλλάξουμε τα πράγματα. Αλλά για κάθε τέτοια φορά, υπάρχει μια καινούρια φορά που πρέπει να τα ξαναλλάξουμε. Ξεχνάμε γιατί θέλουμε να ξεχνάμε, δε φταίνε τα Chemtrails που μας ψεκάζουν τα αεροπλάνα.

Ξέρω πως γίνομαι εμετικά λυρικός και πως όλες οι ανοησίες που έγραψα πιο πάνω έχουν γίνει άπειρες φορές copy paste σε blog στο ίντερνετ. Πως ίσως δε διαφέρω από κανέναν άλλο μέτριο, πως κοιτάω την πάρτη μου και πως η θέληση μου για αλλαγή είναι αντιστρόφως ανάλογη με το τι κάνω για την κάνω πραγματικότητα. Πως βρήκα στα μπλογκ το άλλοθι που έψαχνα για να παρηγορήσω την απραγία μου, τις πουλημένες ψήφους μου, τον φιλοτομαρισμό μου, οτιδήποτε με κάνει να χάνω κάθε στοιχείο της προσωπικότητας μου και να γίνομαι μέρος της μάζας. Του “λαού”. Των “πολιτών”.

Φτου, θα ξεράσω, έλεος, γιατί δε με σταματάτε; Τόση ώρα γράφω παπαριές, φορτώνω τους server της Google με έξτρα bytes που θα περάσουν στη σφαίρα της ανυπαρξίας εν ριπή αερισμού συνεπεία φασολάδας. Δε βαριέσαι, έγραψα, φτάνει τόσο. Back to reality.